Shkruar nga Bahri Bivolaku

Zgjedhjet në Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe rezultati që doli nga ai vullnet për president, si duket po reflektojnë në të gjithë globin, duke përfshirë Europën e Ballkanin.

Presidenti Trump në fushatën e tij elektorale kishte premtuar një çasje ndryshe të SHBA-ve ndaj Rusisë, Lindjes së Mesme, Europës dhe Azisë.

Shqetësimet e politikanëve por edhe të qytetarëve të këtyre rajoneve, janë evidente për faktin se çdo të ndodhë në realitet dhe se nga ajo çasje ndryshe a mund të prishet ekuilibri balancues që gjerë më tani mbahej nga politika e shtetit më të fuqishëm në botë.

A thua populli amerikan bashkë me institucionet e tyre do të lejojnë politika që shpërbëjnë aleancat tradicionale të këtij populli e vendi për ta zëvendësuar me të tjera e aq më larg me shtete e popuj të dëshmuar si anti-amerikan?

Unë nuk e besoj këtë gjë, e veçanërisht jo të vie nga vendi më demokratik në botë. Mendoj që teza politike që SHBA-të të refuzojnë angazhime të kushtueshme jashtë SHBA-së, e përmendur gjatë fushatës nga Trump, është vështirë e realizueshme, pasi një tërheqje e tillë rrezikon stabilitetin në botën tjetër, pasi nuk ka balancë të qëndrueshme të forcave nëpër rajone të caktuara.

Ideja e tillë nëse realizohet në praktikë rrezikon edhe vet SHBA-në dhe interesat e saja, për të cilat patën punuar shumë presidentë të këtij vendi nga Partia Republikane.

Konsideroj që bota nuk është e përgatitur për të zëvendësuar politikat globaliste e patriotike me ato nacionaliste, e aq më pak Europa.

Në Ballkanin e trazuar, për të cilin pat vendosur ca vija të trasha ish presidenti republikan i SHBA-ve George Bush, nuk mendohet politika pa rolin angazhues të këtij shteti, pasi edhe këtu mungon balanci i forcave të shteteve.

Popujt e globit ende kanë nevojë për humanizëm, për paqe, për liri e demokraci, vlera këto qe i shohim tek demokracia e SHBA-ve, tek ushtria dhe ekonomia e saj.

Në Ballkan, veç ideja e thënë se SHBA-të po ridizajnojnë politikat e saja, ka filluar të ndezë nacionalizmin.

E dihet se Serbia prinë në këtë valle me shpresën se po i vie koha ta realizojë ëndrrën fashiste të Serbisë së Madhe.

Në këtë gjendje artificialisht të krijuar, presidenti serb Nikoliç po ia thotë këngës nacionaliste sikur gjeli mburravec i hipur në maje të plehut me shpresën se fitorja e Trumpit do të mundësoj realizimin e ëndrrës serbe, Serbinë e Madhe.

Unë nuk e besoj që është në interesin e popullit më demokratik në botë, siç është SHBA-ja, të ringjallë kriminelët dhe politikat si ajo millosheviçiane, shesheljane etj; dhe braktisur politikat e politikanët demokrat e perëndimor të rajonit.