Shkruar nga Sima Bahous

Pesë vjet më parë, lëvizja globale #MeToo solli urgjencë dhe dukshmëri të re në shkallën e dhunës ndaj grave dhe vajzave.

Miliona të mbijetuara dolën përpara për të ndarë përvojën e tyre. Ato e detyruan botën të njohë një realitet që turpëron secilin prej nesh.

Guximi dhe zëri i tyre çuan në një aktivizëm të fuqishëm kolektiv dhe një ndryshim të thelë në ndërgjegjësim.  

Lëvizja aktiviste, mbrojtësit e të drejtave të njeriut të grave dhe mbrojtësit e të mbijetuarve na kujtojnë për çdo ditë, kudo.

Ata po zbulojnë shtrirjen e asaj dhune, ata mbledhin dhe nxjerrin statistika, dokumentojnë sulmet dhe sjellin dhunën që ndodh nga hijet në dritë.

Puna e tyre mbetet po aq vendimtare sa ka qenë ndonjëherë. Ata na ofrojnë një rrugë për t'i dhënë fund kësaj shkeljeje të drejtave të grave.

Puna e lëvizjeve dhe aktivisteve për të drejtat e grave është baza e llogaridhënies dhe sigurimit që premtimet e bëra shumë herë të bëhen realitet. Ata po mobilizohen dhe janë të fuqishëm. Ne i festojmë ata sot.

Dëshmia  është e qartë.  Ne duhet të investojmë urgjentisht në organizata të forta, autonome për të drejtat e grave për të arritur zgjidhje efektive. 

Ky mësim na është mësuar së fundmi gjatë pandemisë COVID-19. Vendet me lëvizje të fuqishme feministe, demokraci më të forta dhe më shumë gra në parlament ishin më efektive për t'iu përgjigjur rritjes së dhunës me bazë gjinore, pandemisë në hije të COVID. Në këtë fushë si në të tjerat, ne shohim herë pas here se kur gratë udhëheqin gjithsecili fiton.

 Ne të gjithë përfitojmë nga një përgjigje më gjithëpërfshirëse dhe efektive ndaj sfidave me të cilat përballemi. Ne të gjithë përfitojmë nga ekonomitë dhe shoqëritë më reziliente.

Krahas këtyre përpjekjeve, burrat duhet të rriten dhe të ecin përpara. Ata duhet të luajnë rolin e tyre në ndryshim.

Ata mund të fillojnë aty ku jetojnë. Është një e vërtetë e pakëndshme që për disa gra dhe vajza, në vend që të jetë një vend sigurie, siç duhet të jetë, shtëpia mund të jetë vdekjeprurëse.

Vlerësimet më të fundit globale të krimeve të urrejtjes paraqesin një pamje alarmante, e përkeqësuar nga bllokimet e COVID-19. Raporti ynë i ri, i publikuar me UNODC, tregon se mesatarisht në mbarë botën, më shumë se pesë gra ose vajza vriten çdo orë nga dikush në familjen e tyre.

Këto vdekje nuk janë të pashmangshme. Kjo dhunë ndaj grave nuk ka nevojë të ndodhë. Zgjidhjet janë provuar, testuar dhe dëshmuar dhe përfshijnë ndërhyrjen e hershme, me shërbime të trajnuara, mbështetëse të policisë dhe drejtësisë, si dhe qasje në mbështetje dhe mbrojtje të përqendruar te të mbijetuarit.

Kam tre thirrje për veprim. Besoj se këto janë prioritetet dhe gjërat tona thelbësore. Ato janë baza mbi të cilat ne mund të shtyjmë përpara dhe t’i bëjmë realitet angazhimet e deklaruara për t'i dhënë fund dhunës ndaj grave dhe vajzave.

Së pari, u bëj thirrje qeverive dhe partnerëve në mbarë botën që të rrisin financimin dhe mbështetjen afatgjatë për organizatat për të drejtat e grave, për të marrë zotime për iniciativën Generation Equality Action Coalition on Gender-based Violence dhe donacionet për organizatat e shoqërisë civile përmes UN Trust Fund dhe mbështetje për  iniciativën Spotlight. Burimet kanë rëndësi dhe shkalla e mbështetjes financiare për këtë kauzë nuk përputhet as me shkallën e çështjes dhe as me deklaratat e shqetësimit të bëra nga ata në role drejtuese.

Së dyti, kërkoj që ne të gjithë, në mënyrën tonë, t'i rezistojmë kthimit të shpinës ndaj të drejtave të grave, të përforcojmë zërat e lëvizjeve të grave feministe dhe të mobilizojmë më shumë aktorë.

Ne të gjithë mund të jemi avokatë dhe zërat tanë të kombinuar mund të nxisin ndryshimin që kërkojmë.

Duke vepruar kështu, ne duhet të sigurojmë gjithashtu promovimin e udhëheqjes dhe pjesëmarrjes së plotë dhe të barabartë të grave dhe vajzave në të gjitha nivelet e hapësirave politike, politikëbërëse dhe vendimmarrëse.

Progresi i përshpejtuar drejt përfundimit të dhunës ndaj grave dhe vajzave është vetëm një nga dividendët.

Së treti, kërkoj përforcimin e mekanizmave mbrojtës për mbrojtësit e të drejtave të njeriut të grave dhe aktivistëve për të drejtat e grave.

Askush askund, kurrë, nuk duhet të përballet me dhunë ose ngacmim për të mbrojtur atë që është e drejtë dhe duke bërë thirrje për atë që është e nevojshme.

Ne nuk mund të lëmë të lëkundet vendosmëria jonë për të vazhduar “të shtyjmë përpara” barazinë gjinore.

Qëllimi ynë për një botë ku dhuna ndaj grave dhe vajzave jo vetëm të dënohet, por edhe të ndalohet është i mundur. Duke ecur përpara së bashku, ne mund ta arrijmë atë.

/Autori është nënsekretare e Përgjithshme e OKB-së dhe drejtoreshë ekzekutive e UN Women/